پرچنان

تماس گرفته بود و از فرزند موهتادش صحبت می‌کرد. لهجه ترکی غلیظی داشت و به هیچ وجه من الوجوه امکان اینکه حرف عین در کام دهانش بچرخد را نداشت.
سبک بودم و این نوع تلفظ هم خنده بر لبم نشانده بود، تلاش کردم کمکش کنم و تلفن تامام شد.
اما در این ذهنم مانده، و در گفتگویی ،جایی دگر پرواز 
 اینکه بسیاری از عالمان به امور مذهبی چه تلاش و‌جهدی میکنند که افراد تلفظ صحیح حروفی عربی را ادا کنند، حال آنکه این کام و حلق و زبان اصلا از کودکی امکان پرورش آن را نیافته و چنین کاری اگر محال نه که  بسیار سخت خواهد بود.
اما قسمت بعدی این نگاه به نظرم حتی غیر اخلاقی جلوه میکند که گفته می‌شود تو اگر اینگونه نگویی، نمازت باطل است، و نماز باطل گناه است و گناه روز جزا، تو را به جهنم می‌کشاند.
در واقع تو در فرد یک حس گناه دایمی و امکان رفتار وسواسی را تقویت می‌کنی و در نهایت  ترس عظیمی را برای همیشه زندگی تا مرگش با او همراه می‌کنی. ترس از جهنم.
 همین رفتار پیرامون حج و اذکار مربوط به آن هم هست که افراد را تا ترسی و وسواسی دایمی از حرام شدن زن و شوهر بهم خواهد انداخت.

 حال اینهمه برای چیست؟
 نه بخاطر علو اخلاقی، مکارم اخلاق، انسان نیک بودن. انسان بد نشدن.
 بل بخاطر عدم تلفظ صحیح زبانی غیر.

معتقدم این رفتار غیر اخلاقی است  و با هدف و کارکرد دین فاصله بسیار دارد. و بیشتر سمت و سوی کارکرد آن ناظر بر افرادیست که سقف معیشت بر ستون شریعت استوار کرده اند.

@parrchenan