لطفاْ حتماْ قبل از دیدن عکس مقدمه را بخوانید.

 

این عکس را در هفته اول خرداد و در دشت لار گرفتم

عکس ممد  و همسرش مریم

شاید اگر کمی با این وبلاگ آشنا باشید ممد - دوست کوهنورد مرا بشناسید. یکی از انبوه دوستانم که صفت کوهنورد بر آن چسبیده شده است. در واقع می توان گفت من دوستانم را در چند باکس مثل کوهنورد- محل- بچه محل- مسجد- پاساژ- دانشگاه- هم کلاسی-فامیل ـ آشنا- فوتبال- وبلاگ-شبهای ماه رمضون و... تقسیم میکنم.

در این انبوه های فایل مانند ،دوستانی که در فایل کوهنورد قرار گیرند برجسته تر هستند و سر آمد آنان ممد است.

وقتی این عکس را گرفتم. خودم شاید بالای ۱۰ دقیقه به آن دقیق شدم و سکوت بود و نگاه من به عکس.

یک نوع صمیمیت. یک نوع آرامش پنهان - شاید چای، بعد از خستگی روزانه- ولو شدن زیر خنکای کولر در بعد از ظهر گرم تابستان-گرمی آتش در زیر باران سرد پاییزی -نسیم اول صبح نیمه فروردین در آن موج می زند.شاید. شاید

 یاد سخن خدا در فرقان معظم افتادم که فرمود علت خلقت زوج کسب آرامش و سکون در کنار يکديگر است (لستکنوا اليها)

براستی که سخن خدا حق است.

شما هم دقیق شوید

(البته عکس را ناغافل از آنها ربودم)

این عکس را می خواستم بعد از پیروزی سبز در وبلاگ بگذارم که خوب آن اتفاقات پیش آمد و نشد.اکنون احساس می کنم مخاطبین این نوشتار  و بنده  نیاز به یک واکاوی- یک آپدیت شدن- یک جور جم کردن تمام انرژی های پخش شده در جای جای ذهن هستیم.پس به سهم خود شروع می کنم این پروسه را.باشد که شما هم همراهی کنید.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

P1100528_resize.JPG